Βλεφαρόσπασμος

Τα αίτια του βλεφαρόσπασμου είναι πολύπλοκα. Υπάρχει γενετική προδιάθεση και συχνά ασθενείς αναφέρουν τη πάθηση στο οικογενειακό τους ιστορικό. Η ξηροφθαλμία και η βλεφαρίτιδα, καταστάσεις που ερεθίζουν την οφθαλμική επιφάνεια, προκαλούν αντανακλαστικό βλεφαρισμό και επιδεινώνουν τον βλεφαρόσπασμο.

Είναι πολύ σημαντικό να διαφοροδιαγνωσθούν καταστάσεις που μπορεί να προκαλούν παρόμοια συμπτώματα αλλά έχουν τελείως διαφορετική αιτία από το βλεφαρόσπασμο. Ο σπασμός ημιπροσώπου χαρακτηρίζεται από μονόπλευρους κλονικούς σπασμούς συνήθως στην αριστερή πλευρά του προσώπου και εμφανίζεται ακόμα και σε νεότερους ασθενείς και συχνότερα σε γυναίκες. Είναι σημαντικό ο ιατρός να διαγνώσει την κατάσταση αυτή καθώς μπορεί να οφείλεται σε συμπίεση του προσωπικού νεύρου από κάποιο αγγείο ή μπορεί να οφείλεται σε άλλες αιτίες όπως όγκους, λοιμώξεις κλπ.

Η κλινική εξέταση περιλαμβάνει έλεγχο στη σχισμοειδή λυχνία, εξέταση της ποιότητας και της ποσότητας των παραγόμενων δακρύων καθώς και εξέταση για τυχόν ύπαρξη θυρεοειδοπάθειας ή συνδρόμου Sjogren.

Το πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση του βλέφαρόσπασμου είναι η αντιμετώπιση της ξηροφθαλμίας και της φλεγμονής της οφθαλμικής επιφάνειας. Αυτό γίνεται με χορήγηση τεχνητών δακρύων και αντιφλεγμονωδών κολλυρίων. 

Το επόμενο βήμα είναι η ένεση της βοτουλινικής τοξίνης στους μύες που βρίσκονται σε σπασμό. Η θεραπεία με βοτουλινική τοξίνη πρέπει να εξατομικεύεται στις ανάγκες του κάθε ασθενή ξεχωριστά καθώς υπάρχουν μεγάλες παραλλαγές σπασμών από ασθενή σε ασθενή. Η δράση της τοξίνης κρατάει έως 3 μήνες και η δοσολογία προσαρμόζεται με βάση την αποτελεσματικότητά της. Η θεραπεία ανακουφίζει σε σημαντικό βαθμό τα συμπτώματα του μεγαλύτερου ποσοστού των ασθενών. 

Συμπληρωματικά στη θεραπεία με βοτουλινική τοξίνη, υπάρχει η δυνατότητα χειρουργικής αφαίρεσης και αποδυνάμωσης του σφιγκτήρα μυ των βλεφάρων που εμφανίζει το σπασμό.