Ο αμφιβληστροειδής χιτώνας είναι μία πολύ λεπτή μεμβράνη στο οπίσθιο μέρος του οφθαλμού που συγκεντρώνει τους φωτοϋποδοχείς, οι οποίοι μετατρέπουν το φωτεινό ερέθισμα σε νευρικό σήμα για επεξεργασία στον εγκέφαλο μέσω του οπτικού νεύρου.
Συχνές ερωτήσεις και πληροφορίες σχετικά με την Αποκόλληση του Αμφιβληστροειδούς
Πώς προκαλείται η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς?
Ο αμφιβληστροειδής είναι φυσιολογικά προσκολλημένος στον υποκείμενο χοριοειδή χιτώνα. Η αποκόλλησή του συμβαίνει συχνότερα λόγω ρωγμής που δημιουργείται σε αυτόν από την έλξη του υαλοειδούς κατά την αποκόλλησή του. Ο τύπος αυτός της αποκόλλησης ονομάζεται ρηγματογενής.
Σπανιότερος τύπος αποκόλλησης είναι η ελκτική αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, η οποία συμβαίνει σε περιπτώσεις που έχουν σχηματιστεί ινωδοαγγειακές μεμβράνες στην επιφάνειά του οι οποίες σταδιακά συρρικνώνονται και τον τραβούν με αποτέλεσμα να ξεκολλήσει από τη θέση του. Αυτός ο τύπος αποκόλλησης εμφανίζεται τυπικά σε διαβητικούς ασθενείς με προχωρημένες αλλοιώσεις και κακό έλεγχο ζαχάρου.
Τέλος, ακόμα σπανιότερα υπάρχει η εξιδρωματική αποκόλληση αμφιβληστροειδή που οφείλεται σε όγκους, φλεγμονές ή παθολογικά αγγεία του αμφιβληστροειδή ή του υποκείμενου χοριοειδούς χιτώνα.
Ποια είναι τα συμπτώματα της αποκόλλησης?
Τα συμπτώματα της αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς είναι φωταψίες (ξαφνικές λάμψεις φωτός), μυιοψίες (μυγάκια) και απώλεια μέρους του περιφερικού οπτικού πεδίου που σταδιακά επεκτείνεται.
Πως αντιμετωπίζεται η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς?
Η αποκόλληση αμφιβληστροειδούς είναι ιατρικό επείγον καθώς αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα μπορεί να οδηγήσει στην ολική απώλεια όρασης. Το πιο σημαντικό μέρος του αμφιβληστροειδούς με το οποίο εστιάζουμε και με το οποίο επιτυγχάνεται η καλύτερη δυνατή όραση είναι το κέντρο του και ονομάζεται ωχρά κηλίδα. Στην περιοχή αυτή υπάρχει η μεγαλύτερη πυκνότητα φωτουποδοχέων και αν μιαν αποκόλληση απειλεί την ωχρά κηλίδα τότε η χειρουργική αποκατάσταση πρέπει να είναι άμεση. Αν μια αποκόλληση διαγνωσθεί αφού έχει αποκολληθεί η ωχρά κηλίδα, τότε η όραση έχει χαθεί σε σημαντικό βαθμό και η επαναφορά της στον πρότερο βαθμό είναι πολύ δύσκολη. Παρόλα αυτά ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση το χειρουργείο είναι απαραίτητο για να επανατοποθετηθεί ο αμφιβληστροειδής στη θέση του.
Η ρωγμή του αμφιβληστροειδούς που έχει εντοπιστεί σε αρχικό στάδιο και δεν έχει προλάβει να προκαλέσει αποκόλληση αντιμετωπίζεται με laser κατά το οποίο η ρωγμή κυκλώνεται από εστίες laser με σκοπό την ουλοποίηση και επομένως σταθεροποίηση του αμφιβληστροειδούς που την περιβάλλει.
Αν μέρος του αμφιβληστροειδή αποκολληθεί, τότε χρειάζεται χειρουργείο το οποίο γίνεται είτε εξωτερικά με χρήση μοσχεύματος σιλικόνης που ράβεται στο εξωτερικό του ματιού στην περιοχή που αντιστοιχεί με την αποκόλληση, είτε εσωτερικά με αφαίρεση του υαλοειδούς σώματος , μέθοδος που ονομάζεται υαλοειδεκτομή. Και οι δύο μέθοδοι έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα και γίνονται συνήθως με γενική αναισθησία ή με μέθη.
Ποια είναι τα αποτελέσματα της επέμβασης? Μπορεί η αποκόλληση να υποτροπιάσει?
Το αποτέλεσμα της επέμβασης κρίνεται από την αποκατάσταση της όρασης και από την πιθανή υποτροπή της αποκόλλησης.
Σε γενικές γραμμές το αποτέλεσμα και η πιθανότητα υποτροπής εξαρτώνται από την έκταση και το είδος της αποκόλλησης, το χρόνο που μεσολάβησε μέχρι να γίνει το χειρουργείο και τη χειρουργική τεχνική που χρησιμοποιήθηκε.
Η συνεργασία του ασθενούς μετεγχειρητικά είναι πολύτιμη για να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
