Βλεφαροπλαστική

Για να εξασφαλιστεί ένα πολύ καλό αποτέλεσμα είναι πολύ σημαντικό ο ιατρός και ο ασθενής να καταλήξουν μαζί στο τι ακριβώς επιδιώκεται να διορθωθεί. Ο ιατρός θα πρέπει να εξηγήσει στον ασθενή τι είναι ρεαλιστικό να επιτευχθεί και τι όχι. 

Ο ιατρός θα λάβει πλήρες ιστορικό, συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων που παίρνει ο ασθενής, πιθανών αλλεργιών και προηγούμενες επεμβάσεις. Στην περίπτωση που ο ασθενής παίρνει αντιπηκτικά ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αυτά θα πρέπει να διακοπούν 10 με 14 μέρες πριν το χειρουργείο καθώς αυξάνουν σημαντικά τη πιθανότητα αιμορραγίας κατά τη διάρκεια του χειρουργείου.

Η βλεφαροπλαστική άνω βλεφάρου έχει ταχεία ανάρρωση και γίνεται συνήθως μόνο με τοπική αναισθησία με ή χωρίς μέθη.

Το πιο σημαντικό μέρος της επέμβασης είναι η ακριβής μέτρηση της περίσσειας δέρματος που πρέπει να αφαιρεθεί ώστε να αποφευχθούν προβλήματα μετεγχειρητικά. Διαφορετικές ποσότητες δέρματος, μυός και λίπους μπορεί να αφαιρεθούν ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενή. Το λίπος μπορεί και να ανακατανεμηθεί σε περιοχές ώστε να “γεμίσει” άλλες που εμφανίζονται “βαθουλωμένες”. Η τομή κλείνεται με ράμματα απορροφήσιμα ή μη. Η βλεφαροπλαστική άνω βλεφάρου συχνά συνδυάζεται με σταθεροποίηση του φρυδιού με εσωτερικά ανορθωτικά ράμματα δίνοντας μια πιο νεανική εμφάνιση και αποφεύγοντας την κάθοδο του φρυδιού λόγω της αφαίρεσης δέρματος από το άνω βλέφαρο.

Η βλεφαροπλαστική κάτω βλεφάρων είναι αρκετά πιο πολύπλοκη και συνήθως χρειάζεται να γίνει με βαθιά μέθη. Γίνεται είτε με τομή ακριβώς κάτω από τις βλεφαρίδες κατά μήκος όλου του βλεφάρου είτε με τομή από την εσωτερική πλευρά του κάτω βλεφάρου ανάλογα με το αν χρειάζεται να αφαιρεθεί δέρμα ή όχι.

Στα χέρια ενός εξειδικευμένου χειρουργού οι επιπλοκές είναι ελάχιστες.

Παρόλα αυτά συνήθως υπάρχει ήπιο μετεγχειρητικό οίδημα τις πρώτες 1-2 εβδομάδες για την άνω και 2-4 εβδομάδες για την κάτω βλεφαροπλαστική. Το οίδημα υποχωρεί από μόνο του. Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί μία ήπια παροδική ξηροφθαλμία. 

Σπάνιες επιπλοκές αποτελούν η φλεγμονή, μετεγχειρητική αιμορραγία καθώς και ο λαγόφθαλμος, δηλαδή η αδυναμία πλήρους κλεισίματος των βλεφάρων που οφείλεται σε υπερβολικής έκτασης αφαίρεση δέρματος. Οι τομές δεν αφήνουν ουλή καθώς πραγματοποιούνται κατά μήκος των φυσιολογικών ρυτίδων του δέρματος και ‘χάνονται’ μέσα σε αυτές.

Μετεγχειρητικά χορηγείται μία αντιβιοτική αλοιφή 4 φορές την ημέρα για 2 εβδομάδες, καθώς και τεχνητά δάκρυα 4-5 φορές την ημέρα. Το ποσό του οιδήματος ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή. Πόνος μετεγχειρητικά είναι εξαιρετικά σπάνιος, ωστόσο ένα αίσθημα βάρους στην χειρουργημένη περιοχή είναι αναμενόμενο.

Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν χρειάζεται επίδεσμος, όμως όταν αναμένεται σημαντικό οίδημα ή μετεγχειρητική αιμορραγία ο επίδεσμος για μία μέρα είναι απαραίτητος. Η εφαρμογή πάγου και στα δύο μάτια τις πρώτες ημέρες βοηθά σημαντικά στην ταχεία ανάρρωση. Τέλος συστήνεται ο ασθενής να κοιμάται σε ελαφριά προς μέτρια ανάκλιση για περαιτέρω επιτάχυνση της μείωσης του μετεγχειρητικού οιδήματος.

Ανάλογα την περίπτωση, ο χειρουργός μπορεί να χρησιμοποιήσει απορροφήσιμα η μη απορροφήσιμα ράμματα καθώς κάθε είδος ράμματος έχει συγκεκριμένα πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα. Αυτά θα συζητηθούν με τον ασθενή πριν το χειρουργείο. Τα μη απορροφήσιμα ράμματα αφαιρούνται χωρίς αναισθησία στο ιατρείο μία εβδομάδα μετά το χειρουργείο. Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ο χειρουργός χρησιμοποιεί χειρουργική κόλλα με τη χρήση της οποίας δε χρειάζονται ράμματα.

Στη βλεφαροπλαστική άνω βλεφάρων, ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στην εργασία του σε 7-10 ημέρες και στη βλεφαροπλαστική των κάτω βλεφάρων σε 2-3 εβδομάδες. Και στις δύο περιπτώσεις, η δουλειά από το σπίτι είναι δυνατή μέσα σε 2-3 ημέρες μετεγχειρητικά χωρίς να επηρεάζεται το τελικό αποτέλεσμα ή η υγεία του ματιού.